Pochodzenie:
Wszystkie rasy chomików posiadają swoich dzikich przodków zamieszkujących stepy, regiony pustynne i półpustynne Starego Świata – od Europy Środkowej po Azję. Chomiki doskonale przystosowały się do życia w surowych warunkach zarówno w zakresie diety jak i wyglądu. Chomiki syryjskie (Mesocricetus auratus), pochodzi z terenów Syrii. Nie wiadomo jednak czy na wolności żyją jeszcze osobniki dzikie. Chomik chiński (Cricetulus griseus) jak sama nazwa wskazuje zamieszkuje tereny półpustynne w Azji Centralnej. Z kolei Chomik dżungarski (Phodopus sungorus) stepy Kazachstanu i Mandżurii. Chomik karłowaty Roborowskiego (Phodopus roborovskii) również żyje w Mongolii oraz w niektórych miejscach na Syberii.
Długość życia:
Długość życia waha się od 1 do 3,5 lat w zależności od rasy chomika. Chomiki syryjskie zazwyczaj żyją dłużej w porównaniu do ras karłowatych.
Pielęgnacja:
Chomiki nie wymagają szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. To na co opiekunowie powinni zwrócić uwagę to w przypadku chomików dżungarskich gruczoł brzuszny, który może mieć tendencję do zatykania się,a także rozwoju stanu zapalnego. Zwierzęta te same doskonale dbają o swoją higienę, należy im jednak zapewnić specjalny piasek do kąpieli. Najlepszym wyborem jest tzw pył wulkaniczny, który nie drażni oczu ani skóry. W ten sposób chomiki czyszczą się i zapewniają sobie ładny wygląd futerka. W niektórych przypadkach może istnieć potrzeba skracania pazurków jeśli zwierzę samo dostatecznie ich nie ściera. Opiekunowie powinni obserwować zachowanie gryzonia i szybko wyłapywać wszelkie nieprawidłowości.
Żywienie:
Chomiki są wszystkożerne i zaleca się aby dieta była jak najbardziej zbliżona do tej w naturze. Powinna dostarczać zwierzęciu wszystkich niezbędnych mikro i makroelementów. Musi być dostosowana nie tylko do samego gatunku, ale w przypadku chomików również do rasy. Nie powinno się zapominać o komponencie białka zwierzęcego w ich diecie. Dlatego dobrej jakości karmy zawierają w swoim składzie suszone owady. Owady można stosować również od czasu do czasu jako przysmak. Unikać należy kolorowych ciasteczek, dropsów i innych przetworzonych produktów, które mimo zapewnień na opakowaniu nie nadają się dla
chomików.
1.Podstawę diety stanowi zbilansowana mieszanka paszowa w postaci karmy zawierającej miks nasion i innych dodatków. Polecane mieszanki to: karmy firmy Futter Paradies i Mixerama dobrana do rasy.
2. Suszone zioła i kwiaty stanowią uzupełnienie diety i zdrowy przysmak dla chomika. Najlepiej podawać rotacyjnie różne gatunki ziół. aby dieta nie była monotonna. Można również stosować zbilansowane, gotowe mieszanki do codziennego podawania.
3. Suszone pędy i korzenie – stanowią uzupełnienie diety, a także sprzyjają ścieraniu zębów.
4. Owoce i warzywa – podawane w postaci suszonej lub świeżej. Powinny stanowić jedynie dodatek i przysmak, a nie główny element diety. Przed podaniem świeżych owoców i warzyw zawsze myjemy je pod bieżącą wodą. Nie wolno przesadzać z owocami, bo zawierają one dużo węglowodanów i mogą predysponować do otyłości, a nawet cukrzycy.
5. Orzechy, pestki i nasiona – podawane jedynie jako przysmak. Nadmiar w diecie może prowadzić do otyłości i innych zaburzeń metabolicznych.
Przysmaki (punkt 3-5) powinny być podawane w niewielkiej ilości: 1-2 elementy dziennie (najlepiej codziennie wymieniać rotacyjnie przysmaki aby urozmaicić dietę). Podstawę diety stanowi karma, a jej uzupełnieniem są zioła i siano. W przypadku podawania dużej ilości przysmaków chomik może zacząć wybrzydzać i zjadać mniej karmy na poczet smaczków.
Stały dostęp do świeżej wody!
Utrzymanie:
Podstawową informację, którą powinien przyswoić opiekun przed zakupem/adopcją pupila to fakt, że chomiki to samotniki i pod żadnym pozorem nie powinny być utrzymywane w stadzie. To jeden z nielicznych wyjątków gdy zwierzę powinno przebywać bez towarzystwa innych osobników tego samego gatunku. Chomiki w naturze parują się tylko w okresie rozrodczym, resztę życia spędzają samotnie i wykazują silne zachowania terytorialne. W niewoli nie mają możliwości ucieczki, co często kończy się śmiercią któregoś z osobników w wyniku agresywnych zachowań względem siebie. Za lokum dla chomika może posłużyć zarówno odpowiednio przystosowana klatka jak i akwarium, terrarium lub samla. Zalecane wymiary to 120 x 60 cm, ale im więcej przestrzeni tym lepiej. W przypadku klatki odległość między prętami powinna wynosić maksymalnie 1 cm, tak aby zwierzę nie miało możliwości ucieczki. Należy pamiętać, że chomiki to zwierzęta naziemne i nie powinny posiadać klatki z piętrami ani takiej, która umożliwia wspinaczkę. Istotna jest za to wysoka kuweta, która pozwala na utrzymywanie dużej ilości podłoża, tak aby zwierzę miał możliwość kopania i drążenia tuneli. W przypadku akwarium lub terrarium należy zadbać oto aby zwierzę nie miało możliwości ucieczki oraz aby była zachowana cyrkulacja powietrza. Osiąga się to poprzez zabezpieczenie góry np ramką z siatką, która jednocześnie umożliwia swobodny przepływ powietrza. W wyposażeniu lokum powinno znajdować się: miseczka na jedzenie, miseczka/poidełko na wodę, domek służący za schronienie, kołowrotek najlepiej z pełną bieżnią czyli bez efektu nożyc (o średnicy minimum 20 cm dla chomika karłowatego i 27 cm dla chomika syryjskiego ), piasek do kąpieli. Warto również urozmaicić przestrzeń o tunele, mostki, drewniane gryzaki i inne. Jako podłoże dobrze sprawdzi się ściółka lniana, konopna lub dobrej jakości, odpylone trociny. W lokum warto umieścić również siano, które posłuży jako materiał do budowy gniazda, ale również jest źródłem włókna surowego w diecie chomika.
Wybiegi:
Chomiki należą do wyjątkowo aktywnych zwierząt, dlatego warto zapewniać im dodatkowe atrakcje w postaci wolnych wybiegów. Przestrzeń wybiegową można zorganizować w pokoju, ale trzeba zadbać o jej ograniczenie oraz bezpieczeństwo. Przede wszystkim powinna być zabezpieczona przed dostępem innych gatunków zwierząt, obecnością kabli, przewodów lub potencjalnie trujących roślin. Podczas wybiegu zwierzę powinno być pod stałą kontrolą opiekuna.
Opieka weterynaryjna:
Podobnie jak w przypadku innych gryzoni warto regularnie ważyć pupila, aby szybko wyłapać spadek wagi, co często bywa pierwszym i jedynym objawem chorobowym. Gryzonie doskonale maskują objawy świadczące, że dzieje się coś złego, dlatego opiekunowie powinni być bacznymi obserwatorami i dobrze znać swojego pupila. Wszystkie niepokojące objawy powinny być szybko wychwycone i skonsultowane z lekarzem specjalizującym się w chorobach zwierząt egzotycznych. Po zakupie lub adopcji chomika zaraz po okresie aklimatyzacji w nowym domu, warto udać się z pupilem do lekarza specjalisty na badanie kontrolne. Na wizytę należy przynieść bobki zebrane z 3 kolejnych dni do badania parazytologicznego. Nawet jeśli zwierzę wydaje się potencjalnie zdrowe i nie wykazuje żadnych odchyleń zalecane są regularne wizyty u lekarza weterynarii i kontrola kału.
aut. lek. wet. Klaudia Chrząszcz
